Бірде сиыр сауып, соның сүтін ,түрлі өнімдерін сатып күнелтіп отырған қарапайым бір жігіттің мектеп жасындағы баласы өзге дінді ұстанатын көршісіне екі литр сүт апарады. Алғашында көрші баланың ілтипатын сый деп қабылдаған ол мұның бірнеше күнге созылатынын білмеді. Келесі күні үш литр, тағы бір күні бес литр, басқа бір күні қайтадан екі литр сүт көтерген […]

        Әзіл — бір адамның екінші адамды ұялту, сөзге тоқтату үшін айтатын ұрымтал да астарлы, көңілді де күлкілі пікірі. Яғни, болмысқа, құбылысқа, нақты оқиғаға қатысты көзқарасты білдірудің, баға берудің бір түрі. Әзілде де сынап-мінеу, іліп-шалып, тәлкек ету ниеті жатады. Тек сол ниет жүрекке ауыр тимейтін етіліп, қалжыңға сүйеп жүзеге асырылады. Сондықтан да қазақ мұны “әзіл-оспақ”, “әзіл-қалжың” деп қосарлап […]

Әннің де естісі бар, есері бар, Тыңдаушының құлағын кесері бар. (Абай) Пайғамбарымыздың (Алланың салауаты мен сәлемі болсын)  ән, музыкаға рұқсат ететін де, тыйым салатын да көптеген хадистері бар. Музыкаға байланысты дәлелдердің әр түрлі болуына байланысты ғұламалардың кейбіреуі жалпы музыканы харам десе, енді біреулері адамға пайдалысы адал, ал зияндысы харам деп пәтуа берген[1]. Алла Тағала Құран […]

         Қоғам – өз қажеттіліктерін қанағаттандыру барысында өзара байланысудың тарихи қалыптасқан формасында біріккен адамдар жиынтығы. Сәйкесінше, адам – қоғамның бір бөлшегі. Бұл қоғам жақсы болсын десек, ортамыз оңалсын десек, өзгерісті ең әуелі әрбір адам өзінен бастау керек. Қоғам әрдайым өзгеріп, үздіксіз даму үстінде болады. Қоғам – әлеуметтік өзгерістерді тудыратын күш. Үздіксіз дамуды қолға алу үшін […]

         Кіші жүздің ұлы биі Әйтеке би сөз көбейтіп, езбеліктің дұрыс еместігін бір ауыз сөзбен жеткізеді: «Даналардың әр сөзі шілдедегі құс жолындай сайрап жатады, әманда. Аз сөйлесек, біз төре сөзімізге, бөсіп кетсек, сөз төре өзімізге деп ескертеді екен олар. Өзіміз аз сөз – алтын, көп сөз – көмір деп отырып, езіңкіреп кетсек, езбе атанғанымызды білмей […]